Nikola Tesla Şiiri - Akın Korkmaz

Sen ne güzel adamsın Nikola Tesla
Bilim âleminde ölümsüz bir mücahit
Zamanın ötesine geçen büyük mucit
Zekâ küpü o başını huzur içinde yasla

Uzun ince yapılı mütevazı bir adam
Mavi gözlerinde nice şimşekler çakılı
Balkan topraklarının medarı iftiharı
Bunca buluş nasıl çıkar tek kafadan

Üç fazı da birbirinden güzel elektriğin
Hakkını nasıl ödeyebilir ki her birimiz
Işığınla aydınlanır büyük küçük evimiz
Yıldırımların efendisi, büyülü bobinin

Sen kendini dünyanın iyiliğine adadın
İnsanlar senden çalıp çırpmaya baktı
Edison, Markoni belki sadece bir kaçı
Bobinlerin şahit olsun sen kazandın

Ya o telsiz radyo fikrine ne demeli
Dünyanın her ucuna elektrik taşımak
Kablosuz üstelik uzayı da kapsamak
Vallahi o mübarek ellerin öpülmeli

X ışınlarıyla bilahare dost olmuşsun
Deprem osilatörü, üstüne bir de radar
Barışçıl kafa, savaşları bitirecek kadar
Sen kem gözlerin gözünü oymuşsun

Yalnız kalmışsın onca şan şöhrete rağmen
Bir kadın şefkatine bile zaman kalmamış
Düşsel beyaz güvercin sana kanat çırpmış
Belli ki boşuna değil onu ana gibi sevmen

Şiir de yazarmışsın bilsen nasıl sevindim
Ben senin laboratuvarına hiç yakışmazdım
Sıradan mühendisim tırnağın olamazdım
Manyetik akşamlarda sana şiirler söylerdim