NİKETYAM....NİKETYAM...
Güneş ısıtmasa da odamı şu kış gecelerinde senin hasretin ısıtır bütün duygularımı Niketya...
Kış aylarında yalnızlığın, hüznün vurur kılcal damarlarıma be Niketya...
Hüznünü ve yalnızlığını ,kış aylarında soba üzerinde demlenen çayın buğusu gibi çekerimde çekerim ...Niketya...
Duyguların duygularıma kavuştuğu o kış gecelerinde sohbetin muhabbetin en âlasını yapmak isteriz ama sen yoksun yanı başımda Niketya...
Aslında yakınsın hemen yanı başımdasın ama kavuşmak mı dedin Niketya- tıpkı çöldeki toprağın suya kavuşup doyamadığı gibi doyulmazsın doyulmazsın ...Niketya
O kış geceleri var ya bazen ömrüme ömür katarsın, sanki Lokman Hekim gelip mutluluk reçetesini bana yazdı.O yaşanmamış ancak yaşanacak o kısa mutlu yıllar ömrüme ömür katacak...
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta