Bir bebeğin ilk adımlarıydın
Aşkından ayakta durmaya zorlandığımda
Tutuyor ve kendi dünyana çekiyordun beni.
Bir gerçeği kabullenmeliyim biliyorum
Biliyorum
Ona aitsin.
Görünen o ki,
Sensin her biçimde kapıldığım.
Yılmadan yüzyıllar boyu,
Bir bedenden diğerine koştuğum sensin.
Öptüğüm o boyun senin her seferinde.
Zamanın karanlığından davet ediyor aşkın.
İçin için ağlıyorsun biliyorum.
Ne gelir elden bir tanem
Bitti…
Kabullenmek var
Taşımak imkansız bu ayrılığı.
Ama, katlanmak gerek
Sensizliğin acısı
Esti deli bir rüzgar bu gece
Kadehimi hasretin doldurdu
Kalbimi sıcaklığın.
Özletme yeter
Senle geçen en kötü anı.
Sarılmaz ihanetin yarası
Karanlığı üzerine çekip saklanamazsın.
Çığlığın deli sorularını yanıtlayamazsın.
Sen bu aşkı sırtlanamazsın bi tanem.
Atılan bu son adımla bil ki,
Yanacağım, yanacaksın.
Sensizliğin akşamında
Seni beklerken bir başıma
Boğulduğum kadehlere inat
Özlem doluyor yüreğim.
Issızlığın acı çığlığında
Arıyor ellerim gecenin en zifirinde seni
Çocuktum,
İlk aşkımdı
Masum ve saf.
Henüz incinmemiş kalbimde
İnci taneleri.
Sevgi sözcüklerinin
Sessizliğin mezar taşıdır.
Aralarında aşkın bittiği
İki insanın,
Karşılıklı oturup
Devam etme oyunu...
Bu saatten sonra
Özgürlüğüm olan bu şehir,
Tutsaklığım olur yokluğunda.
Ya nasıl geceler uyuduğum,
Gündüzlerse yaşadığım olur.
İşittiğim şarkılar sen olmadan
Seni seviyorum tatlı kalbim.
Biliyorum hep seni bekledim.
Vakti gelince güneş,
Tahtını Ay'a terkeder.
Gitmeyi bilmeli.
Çekilme vakti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!