Karanlık bir nehir gibi akar nihilist yalnızlık,
İç sesiyle koklaşırken boğar umutları,
Sürükler insanı depresif bilinmeyene.
Anlamsızlığın kıvılcımıyla yükselen sağır bir feryat,
Ezer düşünceyi, huzursuzluğun uğultusunda.
Var olmayan bir varoluşun ağırlığı çöker omuzlara,
Sızar her hücreye bir zehir gibi hiç iz bırakmadan.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
