Nihayetsiz yanışlar Şiiri - Kenan Faik

Kırık cam parçaları hükmünde,
Karalamalarım.
Bulutsu kayboluşlarına kanan sevmelerim kayıp bir renk...
Şeytanın gözümü boyadığı tüm alazlar ise,
Sanki bir cehennem tasviri...
Ve gençlik,
Ve sevda,
Ve ömür....
Bitesiye yakıyor bedenimi...
Oysa,
Gösteriyor ya me'lun...
Sanki bitesiye değil gibi,
Bu efsuni,
Zevki,
Sefahati,
Lezzeti...
Bir elma kurdu misali,
Kemiriyor yüreğimi...
Kemiriyor seneler sanki,
Sessiz ve derinden,
Kemiriyor sinsice,
Ebediyetimi...

Sevmenin mi söyle, bedeli?
Gecelere çaldığın prangalar!
Sevmenin mi bedeli?
Biteviye kısır döngüsüne boyun eğdiğim fanilik...
Ömrüme saplanan her bıçağın yarasından mı?
Kan kan sızan,
Aklıma zarar azaplar...
Cehennemine mi beni davetin?
Bir dans kadar cazibekar,
Ama bir o kadar da cehenneme davetkar...
Köleliğe meyyal histeri krizlerinde,
Bir Afrodit kadar,
Ateşe ilah tapınmalara bilmeden kapılışlar...
Ve...
Bilmeden,
Viran, fani bir ömre sığıştırdığın,
Cehenneme sakladığın...
Nihayetsiz yanışlar...