Nihayetinde... Şiiri - Sümeyye Nuroğlu

Bir siyah ekranda.
Bir sevdaydı yaşanmamış
Bir yalandı senin için
Tüm kelimelerine inandım
Nihaide bir oyuncaktım
Fırlatıp atabileceğin
Bir bekleyiştin şefkattin hiç görmediğim
Nasılda sıcaktı ellerin
ilktin karşılıklı bildiğim
Nihaide bir sevendim sondefterinin sayfasından
Koparıp yırtabileceğin
Seni hiç inandıramadım
Katıksız sevdiğime
Şu siyah ekranda beni bıraktığında
Ne diyebilirdim
Nihaide senin için bir klavyeydim
Tuşlarını kırabileceğin
Seni göremiyordum..
Ancak mesaj yazabilyordum
Duygularımı anlatamıyordum
Seni görüncede tutuluyordum
Nihaide bir mesaj kutusuydum
Kilit koyabileceğin
Ben seni kalbime
Sen beni suya yazmıştın
Kanatlarımı kırmıştın

Nihaide bir kelebektim
Kısa ömrümü bir anda bitirebileceğin

Dört mevsim açtım sana
Sense hep soldurdun
Dondurdun buza kesmiş kalbinde
Eriyemedim sunduğun kış güneşinde

Nihaide bir çiçektim
Köklerimi budayabileceğin

Nihaide aptal bir aşıktım
Med- cezirlerinde boğabileceğin

Kimseye anlatmamıştın beni
Kimse bilsin istemedin
Görünce sevgililerini
İnkarla kabul ettin

Nihaide bir ilizyondum
Şapkanda hapsettiğin

İşte bir hayat bitti
Yedin bitirdin bir insi
Kör bıçakla doğrayıp ufaladın
Seni gerçek seven kalbi
Nihaide bir kırıntıydım
Üstüme basıp geçtiğin

Yanında olmaya çalıştım
Sen bozdun ben düzelttim
Yaralandın sardım..
Kanadın tamponladım..

Nihaide bir pamuktum..
işi bitince çöpe.mahkum..

Kalbimdeki seni
Mansur-i bir neyle üflüyorum
Dudağımı çürüte,çürüte
Nihayetinde bir soluksun artık
Üfleyip Ona havale ettiğim
Ve bir hiçsin artık

24/may/06