Ey dara düşmüşlerin tek kurtuluş ümidi!
Biçareyiz, bir çare lütfeyle derdimize
Sessiz çığlıklarımız Arş-a dayandı şimdi
Nemrudî ateşleri gülistan eyle bize
Siyah bulutlar dönüp tepemizde durmakta
Bakışlarda gizlenmiş, hüzünlü bekleyişler
Yüreklerdeki ateş, beyinlere vurmakta
Muammaya dönüşmüş bundan sonraki işler
Hakikat aynasında, merhem yürekte gizli
Uğraşıdan öteye götürmez bu tılsımlar
Sokaklar, çarşı-Pazar hepsi ölü benizli
Evde masum çocuklar bir lokmaya muhtaçlar
Ey Rabbim! Merhamet ve rahmetine muhtacız
Aydınlığa bıraksın yerini karanlıklar
Dilimiz varmasa da gerçek şudur ki; açız!
Nihayet bulsun artık bütün perişanlıklar
Kayıt Tarihi : 10.11.2007 15:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mücahit Gözütok](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/10/nihayet-bulsun-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!