Alemi uyutup girdim siyah odaya..
Gözüm uyku delisi
Aklım inatla karşı çıkmakta
Ve sürerken biten günün felsefesi
O an…İşte tam o an;
Baktım ne boğmuş hayat
Ne sıkmış boğazımı
Medeniyetin urganı kravat
Fırlattım attım ceketi
O an;
Beş kuruşa sattım hayatı
Ağır ağır adımlar…
Terminalde süslü arabalar…
Başladı sorumsuzluk şehrine yolculuk..
Karşıladı sıcak merhabalar…
Mevsim yaz,aylardan Temmuz
Açılmışım masmavi denizlere
Sıcaklık gölgede Otuz Beş derece
Bir deniz bir tekne
Rüzgara açılmış hayatın yelkeni;
Dümeni; nihayet ben…
Altımda kaprissiz küheylan
Vurdukça kadifeden kırbacı,
Her nefes,bir kırbaç
Ne güzel okşuyor hayatı
Şükür atlı prens; nihayet ben…
Üfül üfül ılık bir bahar esintisi
İliklerime kadar özgürüm
Rüzgara bırakmışım koca bedeni
Öyle hafif..
Özgürlük hayatın bam teli;
Dokunan nihayet ben…
Uçurtmam en yükseklerde
Birdir bir,saklambaç,kovalamaç,
Mahallenin gol kralı yine ben
Balkondan bakıyor sevdiğim komşu kızı
Yüzümde kocaman tebessüm
Tebessüm nihayet ben…
Masanın üzerinde çalar saatin
Ne çirkin günaydın sesi
O an..İşte tam o an;
Meğer uyku kandırmış bedeni
Hepsi rüyaymış renkli bilyeler gibi
Değilmiş henüz! nihayet ben…
Vedat Ali Kızıltepe
Kayıt Tarihi : 8.1.2008 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Terminalde süslü arabalar…
Başladı sorumsuzluk şehrine yolculuk..
Karşıladı sıcak merhabalar…
Çok güzeldi
Kutluyorum hemşehrimi sevgi ve selam ile.
Ne çirkin günaydın sesi
O an..İşte tam o an;
Meğer uyku kandırmış bedeni
Hepsi rüyaymış renkli bilyeler gibi
Değilmiş henüz! nihayet ben…
Kutlarım güzeldi teşekkürler payklaştığınız için
TÜM YORUMLAR (31)