Sorularım öldü korkuyla,
Gözlerim kapandı bir damla acıyla,
Ateşler içinde kalsa artık bu keder,
Yine beni alır kendiyle yâr eder.
Keşkelerim soldu önce,
Umutlarım bir derya idi,
Gözlerimde tek damla yaş oldu,
Uzun cümleler sancıdı bu gece,
Sona giden yolda doğurdu, gizli gizli
Birkaç hece...
Ne doğrum kaldı ne yanlışım,
O ilk çığlıkta ben yanmışım,
Sezer görmez artık deli gönül,
Zaten ne deliliği kaldı o yangından geriye,
Ne de tek bir kül...
Fark eder mi yalnızlığım?
Anlamı mı kalmış, ben riyakârım,
Söküp atsa ne çare sevdalarca!
Dağılmış hisler etrafa parça parça,
Bir kadının rahmine düşmüş ilk yasta.
Sonsuz olmuştur artık bu keder,
Beni bitirir, ne yapar eder
Mesken olmuş ruhuma bu diyar,
Hayalde sevgili, aşkı bana kıyar
Sussun ışıklar, sonra karanlık ne eder?
Desinler ah çaresiz, bahtı yarım,
Ne gam kaldı ne keder,
Artık bahtiyarım.
Kayıt Tarihi : 3.6.2023 22:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!