Hissediyorum,
ömrümün sonundayım
seni bekliyorum...
düşüyorsun kollarımdan
bir gece ansızın uyanıyorum...
ürperiyorum,
ıssız ve siyah bir gece doluyor içime
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
