Nihayet Şiiri - Furkan Selçuk Soylu

يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ

Ne dün ne yarın da, dem bu demde, dem
Namazda hürriyet, secde de merhem
Muğlaklık ne mümkün, ölmek var mâdem

Bakma yaşın; yirmi, otuz, ellidir
Allah'ı bulmanın, yolu bellidir

Durulur durulmaz olan ne varsa
Geride kalır mal-mülk ne kadarsa
''Kalbi selim olmak var Allah yârsa''

Kaçılmaz nihayet, belirir an an
Pespaye yaşamak, neyine insan

Akreple yelkovan, belli atışır
Mevsimler geçer hep, yıllar yarışır
Bir ''sûr'' sesi kalır, sesler barışır

Habire yaklaşır, nihayet bir son
Der ki bir haberci: “Ölüm İstasyon''

Onur, izzet varken, sefalet niçin
İyiye, güzele, ihanet niçin
Neden yaşıyoruz, ahiret niçin

O terazi kurulur, kötü yerilir
Adalet belirir, hüküm verilir

Hakta muhteşemlik, bâtılda pürüz
Zahirde belirir, nasılsa içyüz
Vaktidir düşmeden, kuyuya henüz

Kurtuluş ne sağ da hem ne de solda
Peygamber rüyası, bir mümtâz yolda

Mayıs/2019