Kendi doğrularım savundum durdum
Olmaz fanteziler hayaller kurdum
Hiç biri derdime deva değilmiş
…Hüsrana uğradım gördüm nihayet.
Sinyal vermiş fakat görememişim
Azimde fayda yok bilememişim
Sabıra sığınmak çare değilmiş
…Boşa kürek çektim gördüm nihayet
Bir çift ceylan göze esir olmuşum
Huzuru ararken hüzün bulmuşum
Ölümüne sevmek doğru değilmiş
…Sevgi de vefasız gördüm nihayet.
Alın yazım değişecek sanmışım
Yıllar boyu hep yerimde saymışım
Baş belâsı gençlik baki değilmiş
…O da yalan imiş gördüm nihayet.
Bana yazık olsun ders almamışım
Fırsat kaçtıktan sonra anlamışım
Tevekküllü olmak matah değilmiş
…Heyhat yanlışımı gördüm nihayet.
Ders aldık desek neye yarayacak
Ömrün son günleri sayılır ancak
Fırsat Üsküdar’ı dörtnala geçmiş
…Yolun sonu gelmiş gördüm nihayet.
İst/208
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 12.4.2011 18:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Nuri Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/12/nihayet-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!