Nihayet Şiiri - Gülden Aydın

pek sayın Emre Aydın'a..

adınla başlayan şiirler yazdım denizlere
sana sevgim öylesine büyük ki, sığdıramıyorum yüreğime.
sesin her sabah yeniden hayat veriyor bana,
yeniden doğuyorum seninle.
yüzün güneşim oluyor, gözlerim oluyor yüzün
göremiyorum sen gidince.
yaşam sadece senden ibaret benim için.
sen ise her şeysin, her şeye değersin.
özgürlük gibi, su gibisin bana
öylesine bağımlı,öylesine muhtacım sana.
öyle deli aşığım ki sana, ne kelimeler ne de hayat yeter bunu anlatmaya
yanımda değilsin,tanımıyorsun bile beni hatta
ama biliyorum,bir gün o da olacak
hani senin de dediğin gibi
'belki bir gün, tesadüfen'
evet, bir gün, tesadüfen tanıyacaksın beni
seni için tesadüf, benim içinse nihayet olacak
işte o gün için umutlar biriktirdim ben
çok umudum olacak benim biriktirdiğim.
o umutları verip bir gerçeği alacağım ben hayattan
'nihayet'imi alacağım.

o gün, o 'nihayet'te yeniden doğacağım ben
güneşim,suyum,tüm hayatım sen olacaksın tekrar
sonra göreceksin beni
bense gözlerinde kaybolacağım
sana anlatmaya çalışacağım aşkımı olmayacak,dilim tutulacak
ve tek bir cümle dökülecek dudaklarımdan:
'seni seviyorum,çok...'
gülümseyeceksin,yeniden hayat vereceksin bana
belki sarılırsın sonra, benimse kalbim çoktan durmuş olur o anda
sonra..
sonra 'nihayet'im bitecek
gözlerimin içine bakıp 'hoşçakal' diyeceksin
gideceksin..
sen gideceksin,güneş gidecek,su gidecek,hayat gidecek
ve ben öleceğim..