ve
bir son daha
nihayet…
bir ümit daha tükendi
geriye kalan hüzün bile değil
hafif bir sancı
yenilgiye alışmakta iyiymiş hani
zaten ne ki
hayal dediğimizin bedeli
bütün hayallerimi versem
seyyar nayloncuya
yerine bir tutam plastik mandal
verir mi acaba?
işte
mutlu son
ya da
tükeniş
aslında
nihayet…
Kayıt Tarihi : 2.9.2006 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!