Nihayet Şiiri - Bahadır Çiftlikli

Evet sonunda
Seni saçlarını toplarken de gördüm
Boğazımı düğümler gibi saçlarını düğümledin
Bir hatayı toplayıp
Eksiltmek için sanki hayatından
Veya boğazın iki ucunu
Tek bir noktada kilitler gibi
Evet sonunda gördüm seni toplarken
O güzel kızıllığını tek bir noktada
Evet bunun için güneşli kentlerde
Yağmurlar da yağdı
Benim acılarımdan

Ve o güzel saçlarını
Gökkuşağı gibi ince
Tokalarla birleşmetirdin
Payım olsun diye benim de
Durmadan yazdığım
Durmadan yandığım saçlarında
Evet gördüm, gerçekti bir hayal değil
Ölüşü gibiydi ateşin suya dokununca
Evet kanıma işleyişin gibi
Düşüncelerimde kuramadıgim
Bir hayali gerçekleştirdin
Saçlarını toplarken gördüm seni
Batarken ufukta güneşin kızıllığı
Senin kızıllığında doğdu bir gün
Yalnızca benim için

Evet sevda arsızca kaptırmaktır kendini
Bir okla vurulmak gibi değil
Kalbinden taşan lavların acı acı
Önce bedenini
Sonra ruhu yakması gibi
Bir güvercinin gökte
Bir kurşunla vurulması
Barış için savaşmak
Kalbinden taşarken lavlar
Evet boğazımı düğümledin
Yüreğimi döven zorba karanfil
Hiçbir şey yapamam
Zaten elimde de değil
Yalnızca yazmalı ve anlatmalı
Ağlamamak için

Nihayet
Saçlarını toplarken gördüm
Seni bu cehennemde
Huzura kavuştu ruhum
Ölmekten yok artık çekincem
Ne de korkum hiçlikten

Nihayet
Bir anlam buldum
Yaşamak denilen mezelletten