Gecenin
Buz
Dudakları öpüyor,
Sensiz
Biçare,
Yüreğimin duvarlarını.
İçimde,
Çocuksu korkular.
Çaresizliğe inat,
Hiç dinmiyor,
Özlemine olan
Fırtınalar.
Mazi,
Dikenli tel olmuş.
Delil-deşik duygularım.
Meltem rüzgarları da
Çekip gitmiş.
Yakamozlarda,
Bahc senfonisi.
Yalnızlığın,
Zafer çığlıkları başlıyor.
Kaybolmuşluğunu
Yudumlamak,
Çok zor.
Yaşamın
Yorgun nefesi,
Zamanın
Buz dağlarında yankılanıyor...
Kayıt Tarihi : 21.2.2010 10:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nihavent Fasıl. Yaşantımın adeta biyografisi... (10.6.2005 tarihli 5.şiir kitabımdan)
![Dursun Tombul](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/21/nihavent-fasil-dan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!