Karanlığın en çok bize ait olan vakti
Ahenkle eşlik ediyordu ağaçların gölgesi.
O temmuz akşamı
Yalnız aşk değil bir şarkıydı, nihâvend makamlı.
Seyretmek sende yıldızları
İptilâmızın bir mecazı.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta