bir sevdanın gölgesinde su
ve düşünsel yargılarda sen
göçmen kuşlarcasına yalnız ve beraber
yaprağın ardına gizlenir gider rüzgâr
zamansız yılkıların sağrısı, kulağı
Gökten emirler yağıyor
Gecenin karanlığına
Sokak fenerinin yeşil ışıklarına bürünmüş
Siyam kedileri, altında perilerle oynuyor
Bir çocuk düşüyor aklıma
Gökdelenli şehrin kenar mahallesinde
İnkar zaman içinde
Gittikçe büyüyen yalnızlıktır
Ve ölüm sıska bir şîr-pençedir
Günü geldiğinde ise sade hayal
Çorak toprakların huzursuzluğunca
Yazılmamış şiirlerin müsveddeleriyle
Hayallere ateşler yakılır duman duman
Savuşur İbrahimî kuşlar sessizce
Kana bulanmış enginlere doğru
Havasına cemre düşer hazların.
Yapraklar yüzün
Yapraklar hüzün gibi
Sarı bir renk
Ellerin, yaprak gibi titrek...
İlkbahar yeşerecek içimizde
Özenle işlenerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!