Nihat İlikcioğlu Şiirleri - Şair Nihat İ ...

Seviyorum deyip,ayrılığın tuzağına düşürdü.
Bana yakın ol deyip,dağların uzağına düşürdü.
Dost deyip,arkadaş deyip elin ocağına düşürdü.
Affedermiyim ki ben onu.

Kanayan yaralarıma merhem olmadı.

Geceleri de olsa güneş.
İstediğim zaman kaybolsa ay.
Avuçlarımda yıldızlar.
Bir gün yeşil,
Bir gün pembe olsa denizin rengi.
Baharları da yağsa karlar.

Kaç kere fırlattım içki dolu kadehleri.
Kaç kere susturdum hüzün dolu kemanları.
Alışmış tövbe tutmazmış sende bilirsin.
Kaç kere sildim yaş dolu bu gözleri.
Kaç kere sakladım bakmadım resmine.
Kırdım kalemi yazmadım şarkıyı ismine.

Vafasızların peşinden ayrılmıyorum.
Zalimlerin ardından koşuyorum.
Ayyaşların masasından kalkmıyorum.
Ben değiştim dostlar,bakmayın bana.

Düştüm elim kolum kırık.

Alıştım, alıştım artık.
Hiç bir şey yabancı gelmiyor bana.
Alıştım, alıştım artık.
Dertler, ızdıraplar acı vermiyor bana.
Alıştım, alıştım artık.
Severken ayrılmaya.

Döndüm sararan yapraklara.
Cemre düştüm kara topraklara.
Benzedim kanadı kırılmış kuşlara.
Çaresiz bir insan oldum anam.
Ağlama nazlı anam ağlama.
Bu çile benim ağlama.

Duvardaki fotoğrafına bakıp bakıp,
Bu kiim? Desem.
Sevgilin deseler,
Hiç tanımasam.
Adını söyleseler,
Bilmesem.

Her gün oturup da ağlıyorsam.
Bilin ki çekiliri yok, dermansız derdim var.
Bir gün şu canıma kıyarsam.
Bilin ki terk etmiş vafasız bir yarim var.

Bir gün kağıtları yırtar, kalemi kırarsam.

Ben geç kalkarım.
Taranmamış olur saçlarım.
Şaşırır,heyecanlanırım.
Sabahları gelme,akşamları gel.
Henüz kalkmamış olabilirim.
Odamı toplamamış olabilirim.

Ne varsa aldılar.
Aldılar,aldılar.
Hiç bir şey koymadılar bana.
Ne umut bıraktılar,
Ne sevgi.
Neşemi de aldılar.