Düşünmeden konuşmak
Düşünmeden yürümek gibi geliyor bana
Er ya da geç tuzağa düşüyorsunuz
Sana yalnızlıklar biriktirdim
Kırgın gönüllerin su kenarında
Yontulmamış başlar kadar büyükler
Sana acılar biriktirdim
Masum gönüllerin yol kenarında
Yüzüne bakınca sebepsiz bir sevinç kaplıyor içimi
Biraz utanç, sağır gecelerde
Yalnızlık, ince bir tül gibi
Örtünüyor birden...
Sesini duyuyorum uzak şehirlerden
Eksik bir şiir ağızlarında
Kırık bir diş, kesik bir baş, sökük bir elbise
Nereye baksalar,
Hızlan...
Durup durup vatansever oluyorlar
Her şey bitse bile, güzel bir şiir kalıyor şakaklarında
Ufalanmış ekmek kırıntıları güvercinlere
Bir deniz kenarında birikiyor tüm hasretin
Kimseler bilmiyor, anlamıyor seni
Kandiller kutluyoruz hayırdır!
Susuyoruz haykırmak vakitlerinde
Selahaddinin öz diyarında
Ezanlar diniyor
Biz diniyoruz...
Rachel senin gibi olmayı dilerdim
Rachel senin gibi olmayı diliyorum
Senin gibi rachel senin gibi
Fakat başarmak istiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!