her gün aynı pınara gelirdi siyah şalvarı üstünde
oturup sohbet ederdi bir aşk birde sevgi üstüne
karayagız bir delikanlıyı beklerdi hep aynı yerde
acısı dinmez bir köylü güzeli vardı bizim bu köyde
sabah erken kalkardı sevdiği gelecek diye
Sen hayatın hiç acısını tatmamışsın
sen her sana güleni mutlu sanmışsın
ne istediysen bu hayattan hep almışsın
sen benide öyle biliyorsun bırakın öylede bilsin
seni kimse terketmemiş o acıyı bilemezsin benim ağlamam içtendir gözyaşımı silemezsin
beni kor gibi ateşe atıpda yaksalar
mezara koyup üzerime yığınla toprakda atsalar
beni bin parçaya bölüpde ellere satsalar
seni unutmam asla unutmam seni
beni bir zindana atsınlar karanlık olsun
bana yalan söylemeyin bunu bende anladım
hiç bir zaman zaten ben ona kavuşamadım
benim gibi onu söyleyin şimdi kim sevecek
o gitti biliyorum artık geri dönmeyecek
ikimizin adını tahta kapınıza ben yazmıştım
aklıma nerden geldin bugün yine seni hatırladım
çoktan dır küstüğüm bir ufak birazda meze aldım
bardağa koyup bir yudum alıp o eski günlere daldım
eski plaklardan seninle benim sevdiğim o şarkıyı çaldım
öylesine yalnızdım ama inan bana hiç ağlamadım
bir rüzgar alsın beni götürsün çok uzaklara
bir yaprak gibi bir kum tanesi gibi savursun
bir çölde son bulsun güneş bedenimi kavursun
sen gelip bir damla su olsan bir anlamı yok artık
yağmur yağsın ben ağlarken ağladığımı sen görme
içimdeki saklı kelimeleri sana bir bir anlatmaya geldim
sana gelirken yine eski günleri hatılayıp yine maziye daldım
çiçekçiye uğrayıp senin en çok sevdiğin o çiçekleri aldım
çiçeklerin dikenleri hep elime battı ama canım hiç yanmadı
senin geçmeyen acınla bugün yine sana geldim
yaşamazsan bilemezsin annelik gururunu
hiç kimse koruyamaz anne gibi ailenin onurunu
çözemez bir baba çoçuk anne gibi hiç bir sorunu
benim canım annem
hiç kimse taşımaz onun taşıdığı hayat yükünü
Ruhum sıkıldı bugün nedendir bilmem hüzünlendim
Derdimi anlatacak bir dost bir arkadaş aradım bulamadım
Duvardaki aynaya bakıp derdimi kendi kendime anlattım
kimseler yoktu sen zaten yoktun yanımda
İki damla gözyaşı düştü gözümden
senin derdin bir deniz kadar büyük
sen o denizde boğulmak üzeresin
uzatmışsın elini tutacak birini arıyorsun
yaşadığın o acı geçmişi düşününce
dert denizine kendini bırakıyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!