Nihat Abi Şiiri - Mustafa Şekerci

Kısa sürdü seninle dostluğumuz
Çok kısa
Oysa ne uzun anlar sığdırmıştık o kısalığa
Sohbetlerimiz olurdu sabahlara kadar süren
Boş bir zaman bulduk mu hemen tavlaya damlardık
Sehpada duran bardaklarımızdan
Ara sıra birer çay yudumlardık.
Düşünüyorum da Nihat Abi
Biz yaman adamlardık.

Ne hayallerimiz vardı
Ne düşlerimiz.
En sıkıntılı anımızda bile ilaç olurdu bize
Çocuksu gülüşlerimiz
Maltepe’de bir dükkan kiralayacak
Köfte ekmek satacaktık
Bir de koyduk mu yanına Divriği pilavını
Parayı torbayla taşıyacaktık.
Kasamız kardeşin olacaktı
Ondan alacaktık harçlıklarımızı
Bazen balığa vuracaktık kendimizi
Balık ki en pahalısından..
Oysa kuruşumuz yoktu ceplerimizde
Sen getirirdin akşamları samsun sigaramı
Kaç kere sen bırakmıştın eve ekmek paramı

Yağmurlu İstanbul akşamlarında
Zili çalmandan tanırdım seni
Dev gibi gövden sığmazdı asansör kapısına
İlk ayakların gözükürdü terasa çıkarken
Ayakların ki kocaman çocuk mezarı
Sonra o koca gövden
Giydiğin yağmurluğunla
Yağmurluğun lacivertti
Koyu ve kalın
Kızma Nihat Abi ama
Hep gıcığıma giderdi çenendeki sakalın.

Ah be Nihat Abi o ne güzel anlardı.
Ne güzel zamanlardı.

Kaç kere söylemiştin
Onunla evlenip
Kurtulun bu melanet yalnızlıktan demiştin.
Sanki başımıza gelecekleri
Ta o günden bilmiştin.
Bizi düşünürdün kendinden önce
Ne güzel yüreğin vardı o çam yarması bedende
Bir bebeğin ki kadar temiz,
Bir çocuğun ki gibi sabi.
Ah be..
Ah be Nihat Abi..

Oysa evlenemedik biz
Bir şerefsizin şerefsizliğine kurban edip mutluluğumuzu
Apansız dağıldık. Ayırdık yolumuzu.
Keşke yapabileydik dediğini
Evlenebileydik keşke senin sözünle
Görebileydin sende bizi
Dünya gözünle.
Olmadı işte Nihat Abi
Evlenemedik
Bilemedik öyle ansızın çekip gideceğini
Düşünemedik.
Şimdi ben yalnızlığımla nikahlı
Sözde hayata direniyorum.
Güya eğilmiyorum
O nerde şu an ne yapar
İnan ki bilmiyorum.
Bileydim böyle birden çekip gideceksin.
Bileydim bizi bize bırakıp terk edeceksin
Yapmaz mıydım söylediğini Nihat Abi
Bileydim susacaksın habersiz sessizliğin sesinde.
Ben bir kahpenin doğumuna şiirler yazarken
Salaş bir meyhanenin bir köşesinde
Sabahlara değin
Duydum ki bir haziran sabahında
Durmuş senin o çocuksu saf yüreğin.
Ah be Nihat Abi
Bizi bize bırakmayacaktın
Bizi böyle yakmayacaktın.
Akşam güneşi gibi böyle
Ansızın batmayacaktın.
Dağıtmayacaktın bizi Nihat Abi
Dağıtmayacaktın.

Özlüyorum seni
Çok özlüyorum
Ama biliyorum ki bende geleceğim yakında yanına
O günü gözlüyorum şimdi Nihat Abi dört gözle
O günü gözlüyorum..