Nihal’ime Olan Akışkan Aşkımın Risalesi
Nihal’im, senin varlığın bir nehir gibi;
Modern dünyanın taşkın rüzgârlarında akıyor,
Ama bir türlü durmuyor, sabit kalamıyor.
Kalplerimiz, bağlanmaya korkan kanatlı kuşlar gibi,
Tüketimle yoğrulmuş zamanın sahnesinde
Kendi gölgemizi bile kaybediyor bazen.
Sen Nihal’im, derin bir okyanus gibi gizemlisin,
Akrep burcunun şifresini taşırken ruhunda,
Ben ise kıyında bekleyen bir dalga,
Seni anlamaya çabalayan bir aşık.
Her buluşmamız, kısa bir huzur molası gibi;
Ama modern zamanın akışkanlığında
Gözlerin bile bazen uzak bir yıldız gibi parlıyor,
Ulaşamadığım ama hissettiğim bir ışık.
Nihal’im, aşk artık tıpkı su gibi;
Tutmak isteriz ama elimizden kayıp gider,
Ve biz yine de onun kıyısında bekleriz,
Umudun, sabrın ve sessizliğin içinde.
Akışkan aşkın ortasında,
Seninle buluşmak, ruhumu titreten bir dua,
Ve her akşam, gözlerinle bir kez daha
Evrenin tüm karmaşasına rağmen var olmanın hatırlatması.
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 17:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!