Nihal: Bir Vuslat Risalesi
Hatırla Nihal’im,
O dem, göklerden değil, öz benliğimden yağan bir rahmetti yağmur.
Seni aradığım her sokak, kendi varlığımın karanlık bir avlusuydu.
Ve sen, o avluda, ıslak taşların üzerinde parıldayan bir kandildin.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta