Karanlıkların içinde kalan
Aşka uçtuğundan kanatları yanan
Ve uçma özgürlüğü elinden alınan
Yaralı bir kuş misali gönlüm..
Kaç gece zehir içtim bile isteye
Kimseler bilmedi duymadı görmedi
Beni anlıyacaksın..
gözlerine yalansız dolansız bakacak
ve kendinden çok seni düşünecek birini bulmadığında..
kalbi kırılsada seni defalarca affedecek
ve sana birşey olacak diye telaşlanıp
Benmiyim seni üzen söyleten
gül bahçesi içinde gülken
dikenini kendine batıran ben..
şimdi benmiyim seni inciten kahreden
uğruna herşeyimi yoluna serdiğim
Bilseydim ciğerinin beş kuruş etmediğini
Karakterini gizleyipte beni yemlediğini
Hergün içten içe planını işlediğini
Kanarmıydım bilseydim sevmediğini
Şimdi nerdesin hangi sevgilinin hayaliylesin bilmiyorum..
açıkcası bilmekte istemiyorum
Hani demiştim ya insan sevdiğini bi başkasına veremez o yüzdendirki ayrılık kelimesini aklından dahi geçirmez..
Ben beni sevmediğini böyle böyle anladım..
Ayrılık ölümden beterdir sevgili
Issız bir sokakta tek başına yürüyorum
uzakta bir ışık yanıyor görüyorum
yürüdükçe dahada uzaklaşıyorum
kaçmaya çalıştıkça kayboluyorum senin sokağında
geri dönemem
bir adım öteye gidemem
Neden bilmiyorum
seni unutmaya çalıştıkça
senli düşüncelerde boğuluyorum
Kaçmaya çalıştıkça sana doğru sürükleniyorum
Sitemli sözlerinle ateşler içinde yanıyorum
hatır bilmez kıymet bilmez oldum sayende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!