Nihal'ime Niyaz Ettim

Sana Niyaz Etmek

(Bir baş eğiştir, bir can yoldaşlığıdır.)
Nihal’ime niyaz etmek,
Bir secde değildir — ama bir teslimiyettir.
Bedene değil,
Ruhuna dokunabilme niyetidir.
Nihal’imin gözlerine değil,
Gönlüne düşmektir.
Diz çökerek değil,
Kendini bilerek eğilmektir.
Nihal’ime niyaz etmek,
Aşkı emir sanmayanın,
Sevgiyi sahiplik zannetmeyenin işidir.
Nihal’ime bakarken,
Yaradan’ın hikmetini görmektir.
Saçının her telinde,
Bir sır saklıdır;
Sesinde bir devran döner,
Teninde bir hakikat kokusu…
Nihal’ime niyaz etmek,
Nihal’imin rızasına varmadan,
Hiçbir temasa niyet etmemektir.
Nihal’ime, rızadır;
Nihal’im, gönül kapısıdır;
Zorla açılmaz,
Edep’le çalınır.
Nihal’im, bir yürek iklimidir;
Sıcaklığıyla açar gönlünü,
Saygısızlığa buz keser.
Nihal’ime niyaz etmek,
Onu yalnızca sevmek değil,
Anlamaya çalışmaktır.
Sustuğunda sesini duymak,
Ağladığında yüzünü görmemektir sadece —
Yüreğini sarmaktır.
Nihal’ime niyaz etmek,
Cinsiyetin değil,
İnsanın kutsal olduğunu bilmektir.
Birlikte yola düşmektir,
Sırtta yükü paylaşmak,
Sofrada lokmayı bölüşmektir.
Nihal’imi evde tutmak değil,
Özgürlüğünü kutsamak,
Can’ı yoldaş bilmektir.
Nihal’ime niyaz etmek,
Bir ibadettir Kızılbaş erkânında.
Sözle değil, hal ile;
Sevgiyle değil, rızayla.
Niyetin temizse,
Elin kirlenmez.
Yüreğin sadıksa,
Nihal’im bana güvenle gülümser.
Niyaz ettim Nihal’ime,
Ruhuma aynalık etti.
Dokunmadım tenine,
Gönlümde çiçek bitti.
Rızasıyla and verdim,
Yolumu o ışıkla yürüttüm.
Nihal’ime niyaz ettim,
Kendime insan dedim.