Of... Nihal'im, Nihal'im...
Bu yangın bende seninle başladı.
Kalbim, bir “Hû” çekiyor her vuruşunda,
Senin adınla doluyor boşluğum.
Dünya döner, geceler biter, günler geçer,
Zaman bir nehir, akıp gider.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta