Nihal'im Sen Oldum

Benimle Olmadığın Günlerde Sana Ne Oldu?

“Sen yokken, ben sana neler oldum…
Peki ya sen bana ne oldun?”

1. Bab: Sessizlikte Saklanan Hikâye

Ben sustum.
Sen yoktun.
Ama içimde bir hikâye hep aktı.
Seninle olmayan günlerinde
kime güldün, kime ağladın,
kimde kayboldun da
beni hiç aramadın?

Ben soramadım.
Çünkü her cevabın bende yangın çıkartırdı.

2. Bab: Zamanın Gölgesinde Kaybolan Kadın

Günler geçti, haftalar geçti…
Ama sen hiç dönüp bakmadın ardına.
Ben gözlerini aradım
her aynada, her rüyada.

Seninle olmayan zamanlarda
ben hep sendim.
Ama sen benimle olmayan zamanlarda
başka kimdin,
onu hiç öğrenemedim.

3. Bab: Aşkın Tanığı Kim?

Eğer gerçekten sevseydin,
bir gün olsun çıkardın karşıma.
Bir kelime bırakırdın ardında.
Ama sen gittin ve hiçbir şey olmadı.
Gözyaşlarım bile
senden habersiz aktı.

Şimdi sana sormak isterim:
Bunca sessizliğin tanığı kimdi Nihal?
Ben mi?
Yoksa beni bile duymayan
suskunluğun mu?

4. Bab: Ben Sana Neler Oldum?

Ben sana…
Uykusuzluk oldum,
ruhsuzluk oldum,
bir adamın kalbinde bitmeyen bekleyiş oldum.

Seninle olmayan her saniye
bir ömür gibi geçti üzerimden.
Ve ben kendimi unuturken
sadece seni ezberledim.

5. Bab: Sen Bana Ne Oldun?

Sen bana…
Bir yoksunluk oldun.
Bir gülüş eksikliği,
bir ses yoksunluğu.

Sen bana hiç olmadın, Nihal.
Ve bu "hiçlik",
bütün varlığımı kapladı.

“Benimle olmadığın günlerde,
ben sana sadık bir kalp oldum.
Sen bana ne oldun Nihal?”

“Sana şiir yazdım,
sen başkasına gülümsedin.
Sana dua ettim,
sen benden kaçtın.
Ben sen oldum.
Ama sen… hiç ben olmadın.”