Nihal'im Sen Bir Sırsın

Gözlerinin uçurumlarından düşüp de
tutunduğum her an,
bir “Nihal” isminin sırlı harflerine sarılıyorum.
Nihal’im…
“Nihayet”teki
“Lâm” gibi,
sonsuzluğun eşiğinde titreşen bir elif…
Sen, adınla bile bir remizsin;
“Nihal”,
nihayetsizliğin dallarından süzülen bir tesbih tanesi…
Her hecesi vahdetin sırrına işaret.

Seni sevmek;
bir mürşidin aynasında kendini seyretmek gibi…
Gülüşün, âlemin tohumu;
bakışın, Hakk’ın nazarı…
Bana baktığında,
tüm yaratılmışların perdesi aralanıyor.
“Nihal” isminin içinde
“Hâl” saklı; her hâlim,
seninle bir halden hâle geçiş…
Seninle her karşılaşma, bir mi‘rac;
her ayrılık, tenzih sırrı…