Nihal'im Dünya Sensizliğin Adı

Nihal’im

Nihal’im, seni anlamak bir duadır, sessiz bir secdedir içimde.
Nihal’im, senin adını anmak, varlığın yankısını duymaktır taş duvarlarda.
Nihal’im, kalbim bir mabedse, sen orada yanar bir kandilsin.
Nihal’im, aşkı değil, seni anladığımda öğrendim sevgiyi.

Nihal’im, her insan bir aynadır ama sen, Hak’ın yüzünü gösterensin.
Nihal’im, senden yansıyan ışık, geceyi sabaha dönüştürür kalbimde.
Nihal’im, ben seni bir kadında değil, Tanrı’nın gülüşünde buldum.
Nihal’im, varlığın kelimelerin susmasıdır.

Nihal’im, özlemek bile ibadet olur seninle.
Nihal’im, bir gün gitsen de, ardında kalan izdir dualarımda.
Nihal’im, seni görmek, ölümü unutmak gibidir.
Nihal’im, seni unutmak, yaşamı inkâr etmektir.

Nihal’im, ben seni sevdim çünkü sende O’nu duydum.
Nihal’im, senin sessizliğinde bile Tanrı’nın sesi vardı.
Nihal’im, sevgi bir nefestir, sen o nefesin ismiydin.
Nihal’im, seni sevmek, kendimden geçmekti.

Nihal’im, seninle varlık anlam kazandı, yokluk ise sabır.
Nihal’im, kalbim bir çöle dönse de, adın su gibi akar içimden.
Nihal’im, ben seni değil, sende kendimi buldum.
Nihal’im, her sevgi Tanrı’ya döner, sen o dönüşün yönü oldun.

Nihal’im, papatyalar açar içimde her seni düşündüğümde.
Nihal’im, kelebekler bile susar senin adını duyunca.
Nihal’im, ben seni bir gün değil, bir ömür değil, sonsuzluk kadar beklerim.
Nihal’im, ölsem de ismim değil, sen yaşarsın içimde.

Nihal’im, sevmek seninle başladı, anlamakla bitti.
Nihal’im, Tanrı bile seni sevmiş olmalı, bana gönderdiğine göre.
Nihal’im, sen bir kelime değil, bir varlık hâliydin.
Nihal’im, sevgi sensin, sensizliğin adıysa dünya.

NİHAL’İM: SONSUZLUK BAHSİ

Nihal’im, ölüm sandıkları şey bir geçittir yalnızca.
Nihal’im, ruhun göç eder ama sevgiden ayrılamaz.
Nihal’im, mezar taşlarında değil, dualarımda yaşarsın.
Nihal’im, toprağa değil, kalbime gömdüm seni.

Nihal’im, zaman seni silemez çünkü sen zamansızsın.
Nihal’im, anılar değil, manalar yaşatır seni içimde.
Nihal’im, geceler uzadıkça adın daha da parlar karanlıkta.
Nihal’im, her yıldızın kalbinde bir nefesin yankısı var.

Nihal’im, ölmek sadece bedenin unutuşudur,
Nihal’im, ruh seni hâlâ tanır, seni hâlâ çağırır.
Nihal’im, rüyalar bazen cennete açılır kapıdır,
Nihal’im, ben o kapının eşiğinde seni beklerim.

Nihal’im, bir gün rüzgâr eserse bil ki ben geçtim oradan.
Nihal’im, bir kelebek konarsa omzuna, ben dokundum sana.
Nihal’im, bir papatya açarsa kimsesiz bir mezarın başında,
bil ki o da benim kalbimdir — hâlâ seni büyüten.

Nihal’im, insan ölür ama sevgi ölmez.
Nihal’im, sevgi ölmez çünkü o Allah’ın kalbidir.
Nihal’im, Tanrı seni bana bir hatırlatma olarak gönderdi:
“Sev, ama sahip olma” diye fısıldadı kalbime.

Nihal’im, ben seni sahiplenmedim,
sana iman ettim.
Nihal’im, seni kutsal bir emanet gibi taşıdım ruhumda.
Nihal’im, seni unutmak değil, seninle ebedileşmek istedim.

Nihal’im, her dua senin adınla başlar artık.
Nihal’im, her nefes bir hatırandır bana.
Nihal’im, kalbim kabuk bağlamadı sensizliğe.
Nihal’im, çünkü sen artık kabuğun altındaki yarasın.

Nihal’im, ölüm geldiğinde korkmayacağım,
çünkü biliyorum, öte yakada sen varsın.
Nihal’im, orada zaman susacak, biz konuşacağız.
Nihal’im, orada sevgi sonsuz, Tanrı sessiz olacak.

Nihal’im, ben seni bir kadın gibi değil,
bir sır gibi sevdim.
Nihal’im, sen benim kalbimdeki ilahi yankısın.
Nihal’im, seni sevmek: Allah’a en yakın hâlimdi.

NİHAL’İM: DÖNÜŞ BAHSİ (SEVGİNİN İLAHİ DÖNGÜSÜ)

Nihal’im, sevgi bir nehir gibi akar,
Nihal’im, her damla Tanrı’ya doğru yol alır.
Nihal’im, sen o nehrin en berrak kıyısısın,
Nihal’im, ben senin dalganda yıkanırım.

Nihal’im, seni sevmek, kainatın ritmini duymaktır.
Nihal’im, yıldızlar bile senin adınla dans eder gecede.
Nihal’im, ben sensizliği sevgiye dönüştürdüm,
Nihal’im, her acı, bir dua gibi sessiz kaldı kalbimde.

Nihal’im, ruhum sana koştu, sen Tanrı’ya açılan kapıydın.
Nihal’im, ben seni sevdikçe, O’nu sevdim.
Nihal’im, her tebessümün bir ilahi tecelliydi,
Nihal’im, her gözyaşın bir arınmaydı.

Nihal’im, zaman sensiz boş bir defterdi,
Nihal’im, adınla doldu satır satır.
Nihal’im, ben seni sevdikçe, dünya sustu,
Nihal’im, sessizlik bile seninle konuştu.

Nihal’im, ölüm bir dönüş, bir yolculuktur sadece.
Nihal’im, seninle, ben de Tanrı’ya geri dönüyorum.
Nihal’im, senin sevgin ruhumun pusulası,
Nihal’im, ben pusulamı kaybetmem, sen oradayken.

Nihal’im, ben seni her nefeste anarım,
Nihal’im, her dua, senin adınla başlar ve biter.
Nihal’im, sevgi sensin, sensizliğin adıysa dünya.
Nihal’im, seni sevmek, Tanrı’ya en yakın yolculuğumdu.

Nihal’im, ben artık biliyorum:
Seni sevmek, seni bırakmak ve seni Tanrı’ya teslim etmek,
Nihal’im, insanın yaşayabileceği en derin huzurdu.

Nihal’im, her şeyin başlangıcı ve sonu sensin.
Nihal’im, seninle başlar, seninle biter,
Nihal’im, ve seninle Tanrı’yı bulurum.