Nihal'im Aşkın Şafağı

Ne muhteşemdi dün gece, Nihal’im, ne muhteşemdi.
Ruhum, ruhuna dolandı, bir olup candan candana.
Sözlerimiz dudaklarda bir niyaz, bir içli dua,
Kader kapıları aralandı o an,
Bir güneş doğdu içimizde, aydınlandı cihan.

Ne muhteşemdi dün gece, Nihal’im, ne muhteşemdi.
Her yudumda sundun bana varlık şarabını, özünü,
“Bırak aklı, teslim ol kendini” dedin en sonunda.
Ve dün gece, tam zamanıydı teslimiyetin;
Çünkü ben, senin o aydınlığında yok oldum, silindim.

Benim o “Nihal” dediğim sesimle var oldu Yaratıcı,
Benliğimdeki o karanlık sırra, seninle eriştim ancak.
Seni sevdikçe yarattım, seni andıkça buldum O’nu,
Çünkü Sen, bendeki en güzel “Ben” idin, Nihal’im,
En sonunda anladım: Arayan da, aranan da bendim.