Nihal Beyen Şiirleri - Şair Nihal Beyen

Ve sen gittin ve ben unutamadım,
Öylesine acıdıki içim,
Yaş olup aksaydın gözlerimden,
Ama ağlayamadım,
Tutmak vardı ellerinden,
Gidişini önlemek için,

Sen yoksun ya
Her şarkıda hüzün..
Yıldızlar da bile durgunluk var..
En kalabalık caddelerde bile sessizlik var..
Baharlarımda bile kar..

Gülüşü ile huzur bulduğuma...
Özlem ile yandığıma...
Hasret ile beklediğime...
Haykırıyorum....
Seni seviyorum...Seni seviyorum...

Mutluluğun resmi vardı,
Bakamadım gözlerine,
Kalbinin yumuşaklığına,
Dokunamadım,
Yıldızlardaydı sevgin,
Uzanıp tutamadım,

Herkesin hayatta amacı var,
Kimi gider kimi gelir,
Ateş yanar duman tüter,
Kimileri denizleri aşmaya bakar,
Kurtulayım derken tamamen batar,
Bende de hiç şans yokmuş der,

N icedir kalkan yaptım kalbimi sevdalara,
İ çimdeki sevda bulutları yağdı yağacak,
H ala gücün varmı içimdeki sevgiyi sevmeye,
A ğlayan gönlümün dermanı sensin,
L akin gönül köşkümün en güzel yerindesin.

Gel demeni bekledim,
Ümitsizce,
Seni bekledim gelmedin,
Yıkık duvar dibinde kıvranıp durdum,
Sana hasret,
Kokuna hasret,

Çıksam..
Çıksam gitsem uzaklara,
Çok uzaklara,
Hüzün çöker ya hani,
Dağlara..
Kaçsam..

Sensiz bu dünyanın hiç tadı yok.
Canım kadar yakın bir o kadar da uzaksın.
Doya doya sarılamadan.
Sana hasret öleceğim anne.
Varken yokluğunu hep çektim.
Hep çok özledim anne.

''Okadar yalnızım ki,
Hayata kapatmışım kendimi,
Dinliyorum sesini penceremde,
Sensiz ne haldeyim bilmiyorum,
Bir hayat ve ben,
O ben ki sensiz ölüyorum.''