Gelirken sesi ta Kafkaslar, Altaylar ötesinden,
Vakur bir taş daha kaydı, şanlı Türklük kalesinden.
Öyle düştü ki! yaktı tüm ülkücülerin bağrını.
Uçmaya vardı. Görmeden ülküsünün baharını.
Kâğıdı derya, kalemi altın, kafası volkandı.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta