Bu mektubu açmayacaksın aslında şimdi,
Yüreğimin derinlerini açacak,
Oralara ulaşacaksın.
Belki gülümseyecek,
Belki mutlu olacaksın.
Ama belki...
Yüreğin kasılacak belki.
Gönlünü huzur.
Tarifi zor bir duygu alacak belki.
Ama belki.
Aşkın isyana kalkmış tarafında
Durdurmaya kalktıkça coşan,
Üzerini örttükçe açılan bir öykü büyüyecek.
İçinde ve dışında.
Senin ve benim dışımızda.
Seni ve beni çevreleyen bir öykü.
Henüz ilk satırlarını okuduğun
Ama farkında olmadığın bir öykü.
Mor bir sevdaya varan,
Yüregin gizli kalmış yerlerinden,
Ve en derinlerinden çıkan bir öykü.
Bu mektubu okumuyorsun aslında şimdi.
Yüreğimi okuyorsun.
Sana açtığım yüreğimi.
Ve nihayet benimle,
Sonu gelmeyecek bir öykü oluyorsun...
Kayıt Tarihi : 26.2.2011 12:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Black Rose](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/26/nihai-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!