Gözlerinden yüreğine inen
Ürkek birkaç damlanın tuzunda saklıydı aşk
Laf kalabalıklarına batmadan
Filozofçuluk oynamadan
Estiğinde mavi patiskadan rüzgar
Matemsiz cümlelerle kurtulmak
Suçsuz aşktan.
Eni sonu,
Nihayet bitecek
İsimsiz şişelere hapsolacak karamsarlıklar
Sıcak yaz geceleri bulutlanacaklar
Ellerde çatlak kırıntılarından
Vasat şiirler çıkacaklar
Mavi deniz yırtıldığında,
İlhamlarının sondördünde.
Yorulduğunu hissedip
Olmayacak hislere kapılacak yüreğin
Rüzgar gibi bir ömrün bittiğini düşüneceksin
Umutların tekrar yeşerecek ama, koyu bir sabaha açan güneşe karşı
Mutlaka, emin ol ki, beni unutacak yüreğinde başka aşklar büyüteceksin.
16/02/2001
Serhat AksungurKayıt Tarihi : 11.2.2009 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhat Aksungur](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/11/nihai-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!