Niğde-iğde Şiiri - Dursun Özden 3

niğde çığlığı

nikita meşkine-hüdavent aşkına, zemheride-hep gel
toros dağı altı altın bel, yitik dağcı çığlığı, kanayan el
aladağ sancısı şer, demirkazık acısı, o keskin kara yel
donu çözülen derin ecel, o kar ile kor sevdası-karamel

tiyanalı bir yiğit göçtü, o ulu çınar devrildi, otağı bastı sel
kuşlukta alaattin’in alnını öpen-türkmen kızın beliği tel tel
yitik zaman ışığını okşayan durgun sırdaş saat, arzu-emel

bereketli topraklarda casus tuzağı, inekler kısır-yoz buzağı
mihralibey-yemen ağıdı, kale burcunda yankılanan o gazel
geçmedi bor'un pazarı, salı ertesi kırmızı perşembe'ye gel

'kara kaş gözlerin elmas' niğde bağlarına çökmeden yas
‘göçün ucu akköprü'yü dolandı’ gülek-gül, o mükemmel
şekersu, zahide kızın yeni sevdası, nar çiçeği moru; içel

‘halay, alayım da kaçayım dağlara seni
laleli, mor sümbüllü, o bağlara bedel’
suyun izi-bu roma havuzu gözü-içsel
öküz mehmet hanı; ayaz, şiir yaz gel

sessiz kurbağa çığlığı-bolkar-karagöl
ulukışla yazında; avazında, düşünsel
ata tohum bank, zorda kalırsan eğer
demli-güvenli-gönülevi, niğde'ye gel.

dursun özden