1856'da İstanbulda doğdu. Babası Macar asıllıdır. Öğrenimini Kadıköy Fransız okulunda yaptı. Özel olarak Türkçe, Arapca ve Farsca dersleri aldı. Çok iyi piyano çaldığı, sekiz dili konuştuğu ve şiire küçük yaşta başladığı biliniyor. Fransızca'yı ve Fransız edebiyatını çok iyi öğrendi. 14 yaşında talihsiz bir evlilik yaptı. Mutsuz geçen birkaç yıldan sonra ayrıldı ve edebiyata ağırlık verdi. Döneminde kadının sosyal hayattaki yerinin değişmesi gerektiği görüşüne öncülük etti. Giyim-kuşamı, konuşması, davranışlarıyla kendini topluma kabul ettirdi. Zamanının en seçkin isimlerinden biri oldu. Her salı evinde dönemin ünlü isimleri toplanır, edebiyat ve şiir sohbetleri yapılırdı. 2. Abdülhamid tarafından Şefkat Nişanı ile ödüllendirildi. Yaşamının son dönemleri derin bir yalnızlık, umutsuzluk ve keder içinde geçti. Geçirdiği tifüs hastalığından kurtulamadı ve 1 Nisan 1918'de İstanbul'da öldü.
Tanzimat ve Servet-i Fünun arasında kalan bir dönemde yaşayan şair, İlk şiirlerini Hanımlara Mahsus Gazete, Nilüfer ve Mütalaa gazetelerinde yayımlandı. Üryan Kalp takma adıyla Servet-i Fünun dergisinde şiirler yazdı. Dönemi kadınlarına yazma ve yayımlama cesareti verdi, erkek yazarlar üzerinde de önemli etki yaptı. Fransız romantizminin etkisinde kaldı. İç dünyasını, mutsuzluklarını, acılarını, yaşadığı çevrenin etkilerini ince bir lirizmle işlediği, çağına göre yalın bir dille yazılmış şiirlerinde, Abdulhak Hâmid, Teyfik Fikret ve Cenap Şahabettin'in izleri görülür. Günlük şeklindeki anıları vasiyeti üzerine ölümünden elli yıl sonra oğlu tarafından "Nigar Binti Osman: Hayatımın Hikayesi" adıyla yayımlandı.
Eserleri
Efsûs (Şiir, 2 cilt)
Niran (Şiir)
Aks-i Seda (Şiir)
Safahât-i Kalp (Aşk mektüpları)
Elhanı Vatan (Düz yazılar)
Girive (Oyun)
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Nigar hanimi tanidim okudum ve sevdim.Qurur duydum bu shairle. Ruhu shad olsun...