Nifakçı Şiiri - Ekrem Şama

Alnında levha bulunmaz elbette,
Kaş-göz bir insana benzer surette,
İman konuşulursa bir sohbette;
Ben de imanlıyım der, fırlayarak!

Şeytan meclisi, her biri ekabir,
Biri de Müminler içinde muhbir,
Ağzını eğerek anlatır bir bir;
Ben alay ettim, diye horlayarak!

Zehri uyutur, benzer bir yılana,
Uzun elleri uygundur talana,
Dilini ayarlamıştır yalana;
Utanmadan bağırır gürleyerek!

Kullanır ne mukaddes ise dince,
Sanki her ayet ona bir eğlence,
Emaneti helal sayar kendince;
İç eder, mevzuatı zorlayarak!

Not defteri tıpkı benzer yaz boza,
Kabahat kürk olsa almaz omuza,
Vadettiğini yazar suya, buza;
Bin bir bahane bulur, zırlayarak!

Fitneyle halkı böler, bölük bölük,
Fikirleri değişir anlık, günlük,
Karşısında bırakmaz bir bütünlük;
Düşmanlık ateşini harlayarak!

Kandırmadık kişi kalmaz yurdunda,
İlerler iz bırakmadan ardında,
Hep haklı çıkmanın derdinde;
Bin bir türlü bahane derleyerek!

Dense ki, fesat çıkardığın yeter,
Her fesadın bir öncekinden beter,
Der ki, ıslah için döküyorum ter;
Can korkusuna düşüp terleyerek!

Daim nifak üstüne nifak ekler,
Onun da can motoru bir gün tekler,
Cehennemin en dibi hazır bekler;
Can verişi zor olur hırlayarak!

Ekrem Şama
09.10.2023