Bozuldu ardından ağzımın tadı,
Daha şeker şerbet balı nideyim?
Peşi sıra ettim durmadan yâdı,
Yâri söylemeyen dili nideyim?
Cemâli, nefsimi çekti tuzağa,
Bağladı kendine kaçtı uzağa,
Gözlerim dönüştü aynı sızağa,
Yâr diye akmayan seli nideyim?
Sözünü tutmadı vefâsız kakıp,
Elleri güldürdü hep ziller takıp,
Allah'ı buldurdu Aşk ile yakıp,
Yâr için olmayan külü nideyim?
Dokunanı yakar sanki közlerim,
Herkese aynadır dinle sözlerim,
Gelir umuduyla her ân gözlerim,
Yâre çıkmıyorsa yolu nideyim?
Şirin'di, Ferhat'ım Aşkla çağlayan,
Aslı'ydı Kerem'dim yürek dağlayan,
Leylâ'mı kaybettim kara bağlayan,
Mecnûn'um erilmez çölü nideyim?
Su gibi geçmişti yârimle zaman,
Şimdi ise durdu, nasıl el aman!
Yoksa inanın ki hâlim ne yaman,
Yârsız geçen yüzbin yılı nideyim?
Tarsusi ömrünce etti methini,
Başaramadı hiç yârin fethini;
Verseler istemez dünya sathini,
İlle Aşk gerek Aşk malı nideyim?
Kayıt Tarihi : 7.5.2017 08:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!