Nideyim Şiiri - Mehmet Şükrü Baş

Cefakar karıma......

Bin umutla yarınlara kucak açardık,
Bazen yüzebilir, bazen batardık.
Çoğu kez aş bulamaz, aç karnına yatardık
Yarı aç, yarı tok geldik gittik nideyim.

Nice karga sesini bülbül sanırdık,
Her yüze güleni, dosttur sanırdık,
Koyun sürüsü gibi hep otlatıldık,
Dünya bize mera oldu nideyim.

Bu gün derken, yarın derken, gelip de geçtik
Bir ömrü bu minval üzere tükettik
Dayandık, çünkü o zaman gençtik
Şimdi pir-i fani olduk nideyim.

Biz de mi güldük, bizler de mi yaşadık?
Kahır çektik, çile çektik yaşlandık.
Ne kışlar geçirdik, ne tufanlar atlattık
Can evimizden yaralandık nideyim.