Bir şehir benzetiyorsa kendine,
Bilin ki burası İstanbul’dur.
Mesela şu garip sokak köpekleri,
Yeşilde geçer, kırmızıda durur..
Aldanma fâni dünyanın alına,
Benzer tıpkı örümceğin ağına.
Hele dön bir bak sağına soluna,
Padişah olsa da bütün cihana,
Kimin garantisi var mış yarına?
Niceler gelip göçtü de akıbet,
Eyüpsultan’da bir çeşme var...
Bir yanı Hazreti Hasan,
Diğer yanı Hüseyin Efendimiz için akar.
Ecdat, bir hayır-hasenat mı yaptı?
İşte böyle mânidar yapar!...
Sebeb-i devletim,
Hem velinimetim,
Dilimde dua,
Dizimde derman,
Bağrımda nefesim…
İftirakınla ey vâlidem,
Sizlere güzel şeyler anlatmak isterdim,
İçinde kuşlar, böcekler, çiçekler olan…
Denedim, beceremedim, özür dilerim!..
“Hûve’l-Bâkî”
05 Şubat 2015
Eyüp Sultan'da,
İki dünya arası,
Susmuşlar diyarında,
Öteler ötesinden esen,
O uhrevî havaya,
Bırakalım kendimizi bir zaman...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!