Nidası Hazin Gönül

Dönülmez yollardan beklenene reva niye?
Sen seni sevdin aslında
Kendineydi nefretin
Zaafına peşkeş çektiğin isyanınla

Anlamadın!

Bir parçan kahkalarda arz-ı endam ederken
Mutluluk vuku bulur kendi payından

Feragat ettin fermanından
Yarattığın ortak paydandan

Diğer parçan kustu nefreti
Atık bulduğun yanlarından
Ah gözlerimle bakabilseydin kendine
Yarattığın dehşet-i kıyamete
Acizliğimi görürdün işte
Görürdün en çıkmazlarda çırpınan
Nidası hazin çıkan
Mahcub bakan gönlün güncesinde

Pusludur zirveler kartala mekân
Hiçbir bulut olmaz olamaz
Maşuk gönlüyle ıslatan
Tenhasında dağ aşıktır
Gökyüzünde kendi gölgesine

Mecalsiz topuğun ileri geri gitmekten
Arterlerinde aldanmışlığın utangaç yüzü
Çözemediğin sürece bu bilmeceyi
Kalışın portresinde nüks eder
Lehçesi bozuk menzilde çember
Döner durursun
Ne kendini anlayan
Ne de aşmaya çalışan

Mütecaviz sarhoş halleri
Beşer mührüne ayna ne çare
İçine döndürsen de yönünü
Kristalleri bin bir parçası kadar
Aksine vuran suret benliğin
Toplayamazsın artık uğraşma
İdrakin meylidir fecr kıyametin

08.10.2009