İnsan, hayatta bir kuru yaprak misali,
En ufak rüzgârlar, savrulup dağılmamızın tek sebebi.
İşte ben bir kuru yaprak, veda baharında dalından savrulmayı bekleyen,
Bir ufak cesaret rüzgârı yetecek, ha itti beni ha itecek.
Hüzün mevsiminde esen hoyrat rüzgârlara teslimim,
Alsınlar beni kuruyan dalımdan,
Götürsünler bilinmez yeni günlerin şafağına,
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta