İnsan, hayatta bir kuru yaprak misali,
En ufak rüzgârlar, savrulup dağılmamızın tek sebebi.
İşte ben bir kuru yaprak, veda baharında dalından savrulmayı bekleyen,
Bir ufak cesaret rüzgârı yetecek, ha itti beni ha itecek.
Hüzün mevsiminde esen hoyrat rüzgârlara teslimim,
Alsınlar beni kuruyan dalımdan,
Götürsünler bilinmez yeni günlerin şafağına,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta