Selam verip sordum, ‘Hâlin nicedir?’
Şöyle bir bakındı, ‘Kahrım hiçedir!’
Aydınlık dururken karanlık niye?
Karanlık dost olur ‘Dost!’ diye diye.
Elbet her gecenin sabahı vardır;
Sabır ve iyilik yapana kârdır.
Kötülük edene iyilik niye?
Belki bir gün anlar ‘Ah!’ diye diye.
Güvenilmek için önce sen güven;
Bir de saygı varsa yüzlerdir gülen.
Para hırsı varsa anlaşmak niye?
Duygular depreşir ‘Vah!’ diye diye.
Özüne saygısı olanlar sayar;
Saygısı hiç yoksa hayatı kayar.
Saygısız olanla görüşmek niye?
Her şey boşa çıkar ‘Tüh!’ diye diye.
Gelmek isteyene ‘Hay hay!’ diyorlar;
Gitmek isteyene ‘Bay bay!’ diyorlar.
Hay hay ve bay bayı kullanmak niye?
Dilde yapaylığa ‘Yah!’ diye diye.
Kimi yakar yıkar, kimi yok eder;
Kimi umursamaz, kalplerde keder.
Mademki insanız aymazlık niye?
Hayıflanmak boştur ‘Teh!’ diye diye.
19.02.2025
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 19.2.2025 01:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!