Nidalar Şiiri - Ahmet Çelik

Gece gündüz hep aynı ileri gider teker
Bu vücut tarlasına her gelen tohum eker
Kutupta mevsim gibi gönlünde hasret çeker
Dostunun aynasında arşa çıkar nidalar.

Kalpteki boş fikirler sağlıksız şişmanlıktır
Hastalanınca bak gör bedene düşmanlıktır
Tutmaz ise hesaplar geriye pişmanlıktır
Şu dünya yaylasında arşa çıkar nidalar.

Seherin aşk bağında senede bir gül açar
Feryat figan etmekten bülbül de kaldı naçar
Ahret denen mekâna zamanı gelen uçar
Mecnun çöl vahasında arşa çıkar nidalar.

Biz Adem çocukları nefs elinde pay olur
Aslına rucu eden gök yüzünde ay olur
İnsan denen muamma tek yoklukta hay olur
Leyla can bahasında arşa çıkar nidalar.

Hayat değirmeninde bir renkli devran döner
Mutlu mutsuz ışıklar Azrail ile söner
Verecek aklın çoksa Ahmet kendine öner
Turna göç sevdasında arşa çıkar nidalar.

Sevgiliye giden yol sırattan da çok ince
Diz dize iken bile ayrılık vardır bence
Tenlerimiz değerken vuslat nedir ki sence?
Bu Cennet deryasında arşa çıkar nidalar.

07.11.2012
Ahmet Çelik