Nida Şiiri - Kadir Bıyıklı

yaz’ı kaçırmış domates tomurcuğu
bana uzattığın el…
sokulacak bir koltuk altı arayışlarımız…
erkenden başlamak geç kalınmışlığa
güneşin her günkü oyunu
ellerini bulaştırdığın umut
birbirini taşımaya hazır her dil
ağırlıktan yoksun düşlerle…
gel konuş benimle keskin yanını bırak
doğal bir ölüm olsun yaşadıklarımız
eski bir resmi yeniden onarmak
en iyi ressamın harcı değil
karışık bir ülke nereden bakarsan
camları kırık panjurlu ev
sarıl aramızdaki sırığa sarıldığım gibi
tutunabildiğimiz kadar bu dünya
iki çıkarım değil mi bir toplam
susmaktan cayalım
belki/siz
keşke/siz…(kbykl)