Niçinsiz... Şiiri - Yılmaz Sarper

Başka yönden mi doğacak gün?
Ben fark ederim ilk.
Tersine mi dönecek mevsimler?
Kıştan geri sonbahar mı gelecek misal?
Yıldızlar, lacivert parlayacaksa kara gecede,
Çiçeğe durmadan meyve verecekse portakal ağacı,
Aslında koca bir yalansa öldüğü Afrodit’in,
Ve hala sevişiyorsa tuzlu-köpüklü sularında Akdeniz’in çılgınca,
Ben fark ederim ilk.

Kimsenin umurunda olmaz,
Derdi değil
Dört etmediği iki kere ikinin.
Ayni rotayla düşsen bile denizlere,
Yaban limanlarda sarhoşlayabileceğini,
Bir ben bilirim.
Kimse değil...
Cazgırlığını çekmek bana düşmüştür bu dünyanın!
Cilvelerine katlanmak,
Vefasızlığını yaşamak bana...
Lefkoşa’da,
Feslikanlarla oynaşıp
Muson yağmuruyla ıslanmak bana düşmüştür...
Nedensizliği anlamadıkça insanlık,
Beni anlayamaz...
Bir kocaman sevdadır oysa bu!
Hesapsız-kitapsız,
Niçinsiz sevmektir.
Yalnızca yürek gerek...
Yalnızca yürek...