Niçin Yazıyorum Şiiri - Yusuf Gürsoy

Ne sesim var ne de sazım
Kalemle yazılır sözüm
Duygularla dolu özüm
Dolup taşıp yazıyorum

Bazen aşktan bazen meşkten
Vatana duyduğum şevkten
En yukarıdaki köşkten
Birşeyleri yazıyorum

Bir his doğar birden bire
Kalem alırım elime
Dökülür bir kaç kelime
Ne dökülse yazıyorum

İnsanlara birxşey vermek
Doğruyu eğriyi bilmek
Güzeli çirkini sevmek
Bunlar için yazıyorum

Telden tele vurmayınca
Yalan talan durmayınca
Yargıç hesap sormayınca
İsyan edip yazıyorum

Geçim derdi omuzlarda
Herşey artık rumuzlarla
Benim kavgam soysuzlarla
Onun için yazıyorum

İnanmaz kimse nazara
Entellik çıktı pazara
Kızdım densiz yazarlara
Onun için yazıyorum

Aklına geleni yazmış
Torupu topu elli atmış
Şiir demiş kitap basmış
Onun için yazıyorum

Kafiye yok, hece bilmez
Nesir yazar, sese gelmez
Entel yazar, dili bilmez
Ondan Türkçe yazıyorum

Bu şairlik başa bela
Ayırım yok vur her dala
Gönül verdim bu davaya
Onun için yazıyorum

Yusuf der ki, şiir bitmez
Doğruyu hiç kimse sevmez
Gösterdğin yoldan gitmez
Onun için yazıyorum.

(20.10.1994)