Niçin Yalan Söylüyoruz?

Mahalleme yabancı orta yaşlı bir kimse,
Tren yolunda inecek kimse yol göstermese…

Dedik, gel götüreyim kestirmeden geçelim,
Tenha yerlere girdik şuradan kestirelim…

Tam şuraya girelim bin metre yolumuz var,
Yürümemiz gerekir senin adrese kadar…

Şu caminin önünden geçersek varacağız,
Aradığın adrese şimdi daha yakınız…

Camiye bir bakındı başladı yalanlara,
Utanmadan başvurdu türlü masallara…

Tedirgin vaziyette dedi sokağı bildim,
Dün şu camideydim sürekli cemaatiyim…

Dedim, soy isminden yok mahallede oturan,
Camide de görmedim hem yok şahsına uyan…

Dedi, sabah namazı olduğunda gelirim,
Sürekli uğruyorum hiç de geçirmemişim…

Dedim, biz de sabahı hiç kaçırmamaktayız,
Şahsınızı görmedim hem de rastlamamışız…

Dedi, pazar günleri uğruyorum namaza,
Yalnızca pazarları yetişirim namaza…

Dedim, imamı kimdir şahsıma biraz anlat,
Kem küm etti uydurdu işledi çok kabahat…

Her sabah oradaymış cemaatindenmiş,
Dedim, biz uğruyoruz sizi göremiyoruz…

Pazarları dört ya da on kişi ancak vardır,
Biz de içlerindeyiz hepsi de tanıdıktır…

Çok kez kıldırmışızdır sabah kimse olmuyor,
İmamı da Osman Bey çok seyrek uğruyor…

Adam ne utanıyor ne özür diliyordu,
Yalan üstüne yalan ha bire ekliyordu…

(2015)