Niçin Şehit Oldular Şiiri - Güvenç Gürses

Sarıkamış, Çanakkale, Galiçya, Hicaz’da
canlar savaştı
vatanları uğruna.

Donmuş yiğitlerin üzerindeki
Sarıkamış dağlarında kar
beyaz yorgan olmuştu
utanırcasına.

O yağız yiğitler yürürken Hakka
bekliyordu vatanı
taparcasına.

Arıburnu’nda saf saf olmuş yiğitler
kimisi onbeş yaşında,
on yedi kimi
vücutlarsa cılız
yürekler mangal gibi,

Gökyüzü kızıl olmuş, sanki kıyamet
yer yanıyor,
gök yanıyor
Mehmedimin
vatan sevgisiyle yürekleri yanıyor.

Siperde sesleniyor Edirneli Veysel:
- A be şarapnel sesleri sustu?
Erzurumlu Memo:
- Susan yok babo, kulağın gitmiş.
Yan siperden Diyarbakırlı Şehmus:
- Mavzerim ateş etmiyo?
Trabzonlu Temel:
- Mavzer sağlam, parmak yok.

Mehmedimin kolu, bacağı
gülle olmuş mermi olmuş
uçuyordu
düşman üstüne.

Sarıkamış’ta beyaz yorgan
Çanakkale’de kırmızıya dönüşüp
Bayrak oluyordu
Yurdumun
batısından doğuya.

Ataların kanıyla kurdu bu canım vatanı,
“Ey şehit oğlu şehit incitme yazıktır atanı”
Birlik ol,
Sahip çık
Koru
Bu cennet vatanı.